صرف نظر از اینکه یک تریدر کوتاه مدت هستید و یا قصد سرمایه گذاری بلند مدت را دارید، تعیین پوزیشن سایز یا اندازه موقعیت از مهمترین عناصر موفقیت و سودآوری شما در بازار خرید و فروش ارزهای دیجیتال است. متاسفانه، در مقایسه با سایر استراتژی ها و روش های ورود / خروج معاملات، پوزیشن سایز معمولا توسط معامله گران و سرمایه گذاران نادیده گرفته می شود. برای اتخاذ تصمیمات معاملاتی موثر ، کنترل ریسک و به حداقل رساندن ضرر ، برای معامله گران مهم است که نحوه تعیین پوزیشن سایز و بهترین روش ها را برای رسیدن به اندازه موقعیت ایده آل را درک کنند.
پوزیشن سایز یعنی چه؟
پوزیشن سایز یا اندازه موقعیت به این اشاره دارد که معامله گران ارزهای رمزپایه می خواهند چه مقدار کوین یا توکن خریداری کنند.
به جرات می توان گفت که یکی از عناصر مهم موفقیت معاملاتی و ابزار های مفید مدیریت ریسک، اندازه مناسب موقعیت در هر معامله است.
بسیاری از معامله گران ممکن است همه سرمایه خود را بر روی یک معامله بگذارند و تا اندازه ای که حسابشان اجازه دهد خرید کنند. این چنین اقداماتی معمولا زمانی اتفاق می افتد که معامله گر یا سرمایه گذار اعتماد به نفس زیادی در مورد موقعیت معاملاتی خود دارد. اما این روش موثر برای تعیین پوزیشن سایز ایده آل نیست.
پوزیشن سایز یا اندازه موقعیت معاملاتی به صورت تصادفی انتخاب نمی شود و همچنین تعیین آن بر اساس اطمینان شما از نتیجه یک معامله نیز منطقی نیست. در عوض ، اندازه موقعیت با یک فرمول ساده ریاضی تعیین می شود که به کنترل ریسک و به حداکثر رساندن بازده ریسک پذیرفته شده کمک می کند.
چرا پوزیشن سایز در ترید اهمیت دارد؟
برای معامله گران فعال و حتی سرمایه گذارانی که می خواهند از کاهش قابل توجه سرمایه های خود در هنگام اتفاقات غیر منتظره و یا اصلاح قیمت ها در بازار جلوگیری کنند، پوزیشن سایز یا اندازه موقعیت از اهمیت بالایی برخوردار میباشد.
در انواع روش های ترید ارزهای دیجیتال، بدون اندازه گیری مناسب موقعیت، این امکان وجود دارد که معامله گران سرمایه قابل توجهی را در یک معامله واحد از دست بدهند.
فرض کنید یک تریدر 5000 دلار داشته باشد که با آن معامله کند. این تریدر احساس اطمینان می کند که به دلیل به روز رسانی پیش رو، به عنوان مثال ارز دیجیتال ABC که در حال حاضر 1 دلار قیمت دارد، بالاتر می رود. این تریدر تصمیم می گیرد 3000 توکن با قیمت 3000 دلار خریداری کنند. پیش بینی تریدر غلط از آب در می آید و یا به روز رسانی جدید به تأخیر می افتد و قیمت توکن در هفته بعد با کاهش روبرو می شود و درنهایت در سطح قیمتی 0.50 دلار تثبیت می شود. ترید می پذیرد که اشتباه کرده است و موقعیت خود را با از دست دادن 1500 دلار در عرض چند هفته ، می بندد.
در اینجا یک مشکل اساسی وجود دارد. پوزیشن سایز به اندازه 3000 توکن، کاملا تصادفی و بر پایه فاکتور های غیر مطمئن انتخاب شده است. هنگام ترید در بازار ارزهای دیجیتال، خطر و ریسک باید کنترل شود. تعیین میزان سرمایه ای که یک تریدر می تواند از دست دادن آن را تحمل کند یکی از اولین اقداماتی است که معامله گران باید انجام دهند.
در ادامه آنچه ممکن است هنگامی که با پوزیشن سایز بزرگتری از سایز ایده آل وارد یک موقعیت معاملاتی شوید، رخ دهد را بررسی کرده ایم:
- ممکن است تحت تاثیر احساسات شدید قرار بگیرید و بنابراین مرتکب اشتباهات بزرگی در تصمیمات معاملاتی خود شوید.
- برای خرید در افت ها ، اصلاحات بازار و مواردی که فرصت های طلایی برای شما به وجود می آورد سرمایه کافی نخواهید داشت.
- شما هیچ آزادی عملی در زمینه بیرون آوردن پول های خود از بازار ندارید و ممکن است مجبور شوید اقدام به فروش در ضرر کنید.
- در نهایت ممکن است سهم زیادی از ثروت خود را از دست دهید و سپس در معرض فشار برای فروش قرار بگیرید. مردم فکر می کنند وقتی دارایی های آنها 50٪ افت قیمت داشته باشد نمی فروشند ، اما هیچ کس نمی خواهد کل پول خود را از دست بدهد. بنابراین مردم در ازای ضرر قابل توجهی در عمل اقدام به فروش می کنند)
انواع استراتژی های تعیین پوزیشن سایز
برای تعیین پوزیشن سایز ایده آل، ابتدا باید اندازه حساب و یا اکانت سایز خود را تعیین کنید. این یعنی مشخص کنید که حساب تجاری شما چقدر بزرگ است و چه مقدار از آن را مایلید وارد معامله کنید.
اگرچه این مرحله ساده، و یا حتی اضافی به نظر می رسد ، اما یک مسئله مهم و قابل ملاحظه است. به عنوان مثال، فرض کنید که شما به آینده بیت کوین اعتقاد دارید و قصد ایجاد یک موقعیت سرمایه گذاری طولانی مدت را در یک کیف پول سخت افزاری دارید. در چنین شرایطی بهتر است هزینه ای که به کیف پول سخت افزاری اختصاص می دهید را به عنوان بخشی از سرمایه تجاری خود حساب نکنید.
به این ترتیب ، تعیین اندازه حساب یا اکانت سایز در واقع به زبان ساده همان سرمایه موجود است که می توانید به یک استراتژی معاملاتی اختصاص دهید.
استراتژی دلار برابر (Equal Dollar Strategy)
استراتژی برابر سازی موقعیت دلاری زمانی است که تریدر مقدار مشخصی از سرمایه را به طور یکسان و برابر به هر معامله اختصاص می دهد. این مقدار دلاری یکسان توسط معامله گر و با در نظر گرفتن فاکتور هایی مانند اندازه حساب و میزان متنوع بودن دارایی های سبد سرمایه گذاری معامله گر تعیین می شود.
برای درک بهتر این استراتژی مثالی را از حساب سرمایه گذاری 10،000 دلاری در نظر بگیرید. سرمایه گذار تصمیم می گیرد در هر معامله که انجام دهد فقط 500 دلار هزینه کند. بنابراین سرمایه گذار می تواند 20 ارز دیجیتال مختلف را خریداری کند و 500 دلار بر روی هر یک سرمایه گذاری کند.
یک سرمایه گذار محافظه کارتر که مایل به ایجاد تنوع بیشتری در سبد سرمایه گذاری خود است، ممکن است 40 ارز رمزنگاری شده خریداری کند و فقط 250 دلار در هر یک سرمایه گذاری کند.
استراتژی دلار برابر بیشتر توسط سرمایه گذاران منفعل استفاده می شود ، زیرا روشی آسان و کارآمد برای تخصیص سرمایه است. با استفاده از این روش بهتر است که بخش کوچکی از حساب کل سرمایه خود را در هر رمزنگاری سرمایه گذاری کنید و تا حدی به تنوع دست یابید. به این ترتیب ، اگر برخی از ارزهای رمزپایه حرکت قیمتی بر خلاف پیش بینی شما داشته باشند، می توانید امیدوار باشید که برخی دیگر ضررهای بالقوه را جبران کنند.
استراتژی ریسک برابر (Equal Risk Strategy)
استراتژی ریسک برابر برای تعیین پوزیشن سایز یا اندازه موقعیت معاملاتی معمولاً توسط معامله گران کوتاه مدت مورد استفاده قرار می گیرد زیرا این امر مستلزم استفاده از توقف ضرر (stop-loss) متناسب با ارز رمزنگاری شده است. با استفاده از این استراتژی ، معامله گر می تواند از تمام سرمایه خود استفاده کند و ترید کوتاه مدت را در یک رمزنگاری انجام دهد در حالی که استفاده از استاپ لاس تضمین می کند که این تریدر بیش از درصد مشخصی از حساب خود را از دست ندهد. ریسک برابر به معنای درصد ریسک برابر است. بسیاری از معامله گران فقط 1٪ از حساب خود را در هر ترید معامله می کنند.
برای درک بهتر این استراتژی فرض کنید تریدری 8000 دلار دارد و فقط 1٪ از موجودی کل حساب خود را در هر تجارت معامله می کند. این بدان معناست که این تریدر می تواند 80 دلار در هر ترید معامله کند. او ارز رمزنگاری شده ABC را با قیمت 1 دلار خریداری می کند و استاپ لاس را در زیر پایین ترین سطح قیمتی اخیر 0.70 دلار قرار می دهد. ریسک در اینجا 0.30 دلار برای هر توکن است . وی برای اینکه بفهمد چه مقدار توکن می تواند بخرد تا مطمئن شود بیش از 1٪ (80 دلار) از حساب خود را از دست نمی دهد ، مبلغی را که می تواند از دست بدهد را بر ریسک هر توکن تقسیم می کند:
80 $ / 0.30 = 266 توکن.
با استفاده از روش ریسک برابر ، مهم نیست که چه مقدار از سرمایه به یک موقعیت معاملاتی اختصاص داده شده است ( 266 دلار از 8000 دلار در این مثال). تمرکز بر توقف ضرر و محاسبه اندازه ایده آل موقعیت بر اساس مقدار سرمایه ای است که معامله گر مایل به خطر انداختن آن است.
نکات مهم
- مهم نیست که میزان کل سرمایه حساب شما زیاد است یا کم، یک معامله نباید بیش از 1٪ از سرمایه کل شما را در معرض ریسک قرار دهد. این یعنی در یک حساب 1000 دلاری ، بیش از 10 دلار در یک موقعیت معامله نکنید.
- برای تعیین پوزیشن سایز باید سطح توقف ضرر را تعیین کنیم. توقف ضرر یا استاپ لاس ابزاری است که اگر قیمت در خلاف جهت پیش بینی ما حرکت کند و به قیمت خاصی برسد ، معامله را متوقف می کند. این سفارش در یک نقطه منطقی قرار می گیرد که از دامنه حرکات عادی بازار خارج است و در صورت رسیدن به آن سطح، به ما می گوید که در جهت بازار (حداقل در کوتاه مدت) اشتباه کرده ایم.
- از آنجایی که ریسک ترید در هر معامله تفاوت دارد و نوسان خواهد داشت و همچنین موجودی حساب شما هم با گذشت زمان تغییر می کند، اندازه موقعیت معمولاً از یک معامله به معامله دیگر متفاوت است.
- با کمی تمرین و کسب ترجمه، باید بتوانید هر بار اندازه موقعیت را در معاملات روزانه خود ساده تر و موثرتر تعیین کنید.
- به خاطر داشته باشید که ایده اینکه فرصت 99٪ سود را از دست دهید بهتر از این است که 99٪ از کل سرمایه خود را ضرر کنید.
برای آگاهی از آخرین نوشته ها، خبر ها و تحلیل های کوتاه به کانال تلگرام پی98 بپیوندید.