ریسک به ریوارد در ارز دیجیتال چیست و چرا استفاده از آن در معاملات اهمیت دارد؟

نسبت ریسک به ریوارد در ارز دیجیتال معیاری برای تعیین سود بالقوه در برابر زیان احتمالی است. در معاملات کریپتو، با تعیین حد ضرر، حد سود و مدیریت ریسک کمک می کند.

به عبارت دیگر نرخ ریسک به ریوارد معمولاً در معاملات استفاده می‌شود و سود بالقوه یک معامله را با ضرر احتمالی آن مقایسه می‌کند. گفته می‌شود، این پاداشی است که معامله‌ گران باید برای ریسکی که متحمل می‌شوند انجام دهند.

برای مثال، سرمایه‌ گذاری با نسبت ریسک به ریوارد 1:3 به این معناست که به ازای هر دلاری که سرمایه‌گذار خرج می‌کند، اگر معاملات به نفع او پیش برود، سه دلار سود می‌برند. نسبت ریسک به ریوارد برای معاملات ارزهای دیجیتال تعیین کننده سود  حاصل از سرمایه گذاری است، چه برای معاملات روزانه و چه برای سرمایه گذاری کریپتو در بلند مدت، که به عنوان “هودل کردن” شناخته می شود.

برای درک بهتر، بیایید آن را در زمینه معاملات ارزهای دیجیتال در نظر بگیریم.

نحوه محاسبه نرخ ریسک به ریوارد

با فرض اینکه قیمت اصلی اتریوم 2000 دلار است، یک معامله گر ارز دیجیتال ممکن است تصمیم بگیرد که یک موقعیت LONG (خرید) با پارامترهای زیر وارد کند:

🔺قیمت ورود به معامله: 2000 دلار

قیمتی که آنها ETH را خریداری می کنند.

🔺حد ضرر: 1800 دلار

اگر قیمت اتریوم پایین بیاید، که به نفع معامله‌گر نیست، حد ضرر جایی است که آن‌ها ETH به دست‌ آمده را (به ازای ضرر) می‌فروشند و از ضرر بیشتر جلوگیری می‌کنند. به عبارت دیگر، آنها 200 دلار به ازای هر ETH خریداری شده با 2000 دلار در معرض خطر هستند.

🔺حد سود: 3000 دلار

اگر قیمت اتریوم بالا برود، حد سود نقطه‌ای است که معامله گر اتریوم های را می‌فروشند و معامله را می بندد، که در این مورد، سود 1000 دلاری خواهد بود.

تعداد زیادی ماشین حساب برای محاسبه نرخ ریسک به ریوارد به صورت آنلاین برای معاملات ارزهای دیجیتال در دسترس هستند. با استفاده از مثال بالا، در اینجا نحوه محاسبه دستی نسبت ریسک به ریوارد آورده شده است:

⚜️ریسک اولیه 200 دلار به ازای هر ETH است (فاصله بین قیمت ورودی 2000 دلار و قیمت حد ضرر 1800 دلار).

⚜️حد سود، پاداشی معادل 1000 دلار به ازای هر ETH ارائه می‌کند که نسبت ریسک به ریوارد 1:5 (ریسک 200 دلار تقسیم بر پاداش 1000 دلاری) را ارائه می‌دهد.

در اینجا فرمول نسبت ریسک به ریوارد آمده است:

مزایا و معایب استفاده از ریسک به ریوارد چیست؟

نسبت ریسک به ریوارد به معامله‌ گران کمک می‌کند تا ریسک‌ها و پاداش‌های بالقوه یک معامله را ارزیابی کرده و بر اساس آن تصمیم‌ گیری کنند. این به معامله گران اجازه می دهد تا با تنظیم دستورات حد ضرر و حد سود، ریسک را به طور موثر مدیریت کنند و در عین حال ضررهای احتمالی را محدود کنند و در عین حال سود را به حداکثر برسانند.

با این حال، نسبت ریسک به ریوارد معیاری برای مدیریت ریسک است و موفقیت در تجارت را تضمین نمی کند زیرا:

🔸این بر اساس فرضیاتی در مورد حرکت قیمت آتی دارایی است که ممکن است همیشه به درستی پیش نرود.

🔸می توان آن را بیش از حد ساده کرد و ممکن است سایر عوامل مهم مانند شرایط بازار، نقدینگی و هزینه های مبادله را در نظر نگیرد.

به عنوان مثال، اگر بازار به طور ناگهانی به شدت بی ثبات شود (نوسانات قیمت بالا)، یک معامله گر ممکن است نیاز به تغییر حد ضرر یا گرفتن سطوح سود داشته باشد. چراکه بازار کریپتو به ایجاد نوسانات معروف است.

پس از محاسبه نسبت ریسک به ریوارد، معامله‌گر باید ارزیابی کند که آیا این نسبت با استراتژی معاملاتی و مدیریت ریسک آنها مطابقت دارد یا خیر. با این حال، نمی توان تنها به نسبت ریسک به ریوارد برای معاملات ارزهای دیجیتال تکیه کرد. معامله گران باید از آن با سایر استراتژی های مدیریت ریسک، برنامه های تجاری و نظم و انضباط برای موفقیت استفاده کنند.

چگونه نسبت ریسک به ریوارد را بهینه کنیم؟

چه نسبتی برای ریسک به ریوارد یک معامله خوب است؟ در حالی که 1:2 به عنوان یک نسبت ریسک به ریوارد عملی و بهینه در کریپتو (و همچنین معاملات سنتی) در نظر گرفته می شود، هیچ قانون ثابتی برای استفاده از آن وجود ندارد، که این نسبت به انتظارات و استراتژی معامله گران بستگی دارد.

رسیدن به نسبت ریسک بهینه مستلزم متعادل کردن ریسک و پاداش بالقوه معامله است که به تحمل ریسک و استراتژی معاملاتی بستگی دارد. چندین معیار می‌تواند با نرخ ریسک به ریوارد همراه باشد یا معامله‌ گران را قادر به بهینه‌ سازی آن کند.

در اینجا چگونگی استفاده از نسبت ریسک به ریوارد در معاملات ارزهای دیجیتال آمده است:

اندازه پوزیشن معاملاتی (position size)

اندازه پوزیشن معاملاتی لزوماً یک معیار یا شاخص نیست. این مقدار سرمایه ای (سرمایه دارایی های رمزنگاری شده) است که به هر معامله اختصاص داده می شود. تعیین اندازه موقعیت یک جزء حیاتی از استراتژی مدیریت ریسک معاملات است. این به حد ضررها و حد سود یک معامله کمک می کند.

اندازه پوزیشن معاملاتی مستقیماً بر نرخ ریسک به ریوارد تاثیر می گذارد، به عنوان مثال، اندازه موقعیت بزرگتر می تواند سود بالقوه معامله و زیان احتمالی را افزایش دهد. برعکس، اندازه موقعیت کوچکتر ممکن است سود و زیان احتمالی را محدود کند.

وین ریت (Win rate)

وین ریت درصدی از تعداد کل معاملات سودآور به کل معاملات است. این معیار اندازه‌گیری می‌کند که معاملات یک معامله‌گر چقدر سودآور است. وین ریت بالا به این معنی است که معامله گر به طور مداوم معاملات سودآوری انجام می دهد و نیازی به تکیه شدید بر معاملات برنده بزرگ ندارد. بر این اساس، معامله‌گر می‌تواند از نسبت ریسک به ریوارد کمتر و مطمئن‌تری استفاده کند، که همچنان می‌تواند سودآور باشد زیرا معامله‌گر اغلب برنده می‌شود.

از سوی دیگر، Win rate کمتر به این معنی است که معامله‌گر برای کسب درآمد و مواجهه با ریسک‌های نوسانات مرتبط با نسبت ریسک به ریوارد مهم‌تر، باید بیشتر به معاملات برنده بزرگ تکیه کند.

حداکثر افت سرمایه (MDD)

حداکثر افت سرمایه یک معیار اساسی برای معامله گران است که باید هنگام ارزیابی نسبت ریسک به ریوارد معاملات خود در نظر بگیرند. این بزرگترین درصد کاهشی است که یک معامله گر در حساب معاملاتی خود از بالاترین ارزش قبل از شروع کاهش مشاهده می کند. این بزرگ‌ترین مقدار پولی را که یک معامله‌گر در حساب خود از دست داده است، از بالاترین ارزش آن قبل از شروع روند نزولی اندازه‌گیری می‌کند. بنابراین، حداکثر افت سرمایه چگونه بر نسبت ریسک به ریوارد تاثیر می‌گذارد؟

فرض کنید یک معامله گر نسبت ریسک به ریوارد 1:2 دارد، به این معنی که 1 دلار را به خطر می اندازد تا به طور بالقوه 2 دلار سود کند. علاوه بر این، تصور کنید حداکثر دراودان یا افت سرمایه استراتژی معاملاتی 50٪ است. در این صورت، معامله‌گر به طور بالقوه می‌تواند نیمی از حساب معاملاتی خود را قبل از اینکه استراتژی تغییر کند و دوباره سودآور شود، از دست بدهد.

به این ترتیب، حتی اگر نسبت ریسک به ریوارد مطلوب باشد، ریسک کلی استراتژی ممکن است خیلی زیاد باشد. یکی از راه‌های دور زدن این موضوع، استفاده از حد ضرر های کوچک و جلوگیری از از دست دادن بالقوه سرمایه است. با این حال، این به یک نسبت ریسک به ریوارد کمتر اشاره دارد.

این در مورد یافتن تعادل مناسب بین مدیریت ریسک حداکثر افت سرمایه و حفظ نسبت ریسک به ریوارد مطلوب است.

توقع یا انتظار (Expectancy)

انتظار، احتمال کسب سود در بلندمدت در یک سری معاملات یا سرمایه گذاری را اندازه گیری می کند. سودآوری بلندمدت یک استراتژی تجاری یا سرمایه گذاری را اندازه گیری می کند. انتظار کم یا زیاد شبیه هدف نهایی همه ابتکارات تجاری است.

مشابه وین ریت، نرخ ضرر درصد زیان آور است. اندازه میانگین برد و باخت میانگین سود و زیان در یک سری معاملات یا سرمایه گذاری است.

نسبت ریسک به ریوارد نقش مهمی در تعیین انتظار دارد. نسبت ریسک به ریوارد بالا به این معنی است که سود بالقوه بیشتر از زیان احتمالی است. این بدان معناست که اگر یک معامله گر 33 درصد از معاملات خود را مثلاً با نسبت ریسک به ریوارد 1:2 برنده شود، میانگین برد آنها دو برابر میانگین ضرر است که به نوبه خود به معنای انتظار بالاتر است. برعکس، برای یک نسبت ریسک به ریوارد پایین، معامله‌گران به بردهای بیشتری نیاز دارند (Win rate).

هنگام تعیین نسبت ریسک به ریوارد در معاملات ارزهای دیجیتال چه عواملی باید در نظر گرفته شود؟

عوامل متعددی اغلب بر معاملات ارزهای دیجیتال تأثیر می گذارند و معامله گران ریسکی را برای رسیدن به سود مورد نظر متحمل می شوند. برخی از آنها عبارت است از:

نوسانات بازار کریپتو

اگر یک چیز وجود دارد که اکوسیستم ارزهای دیجیتال به آن بدنام است – جدای از هک ها و کشش ها – این است نوسانات قیمت ارزهای دیجیتال ناپایدار است. از این رو نسبت ریسک به ریوارد را با در نظر گرفتن چنین مواردی بطور دقیق تنظیم کنید.

نقدینگی

به عبارت ساده، نقدینگی به ذخایر، توکن ها یا استخرهای توکن اطلاق می شود که به راحتی برای مبادله در دسترس هستند. این به توانایی خرید و فروش سریع و آسان دارایی ها تبدیل می شود. نقدینگی پایین یک دارایی کریپتو می‌تواند ریسک معاملات را افزایش دهد و کسب سود را چالش‌ برانگیزتر کند.

قدرت فناوری توکن و نقش آن در بازار کریپتو

آنچه توکن معاملاتی را منحصر به فرد، یعنی مشکلی که حل می‌کند و پتانسیل رشد آن، بر ریسک معامله با آن تأثیر زیادی می‌گذارد. هر چه توکن شهرت و تثبیت بیشتری داشته باشد، ریسک معامله با آن کمتر است.

چشم انداز نظارتی

دنیای ارزهای دیجیتال با توجه به مقرراتی که حوزه‌های قضایی پیرامون آن ایجاد می‌کنند راه درازی در پیش دارد و هر قانون جدید (یا به روز شده) مستقیماً بر احساسات تجاری تاثیر می گذارد.

نسبت ریسک به ریوارد در معاملات ارزهای دیجیتال چقدر مهم است؟

همانطور که اره برقی دو نیروی متضاد را متعادل می کند، ریسک و سود یک فرصت سرمایه گذاری نیز باید به دقت تعیین شود. نسبت ریسک به ریوارد مستلزم هوشیاری مداوم برای حفظ تعادل و اجتناب از دام‌های هر دو افراطی است.

همانطور که در این مقاله توضیح داده شد، راه های زیادی برای بهینه سازی آن وجود دارد و عوامل متعددی بر آن تاثیر می گذارد. اگرچه این یک معیار مهم است، اما یک راه حل قطعی نیست که موفقیت در هر استراتژی تجارت ارز دیجیتال را تضمین کند. درک کنید و آزمایش کنید که چگونه در مجموعه گسترده تر استراتژی های معاملاتی و مدیریت ریسک بر سود دهی معاملات شما تاثیر می گذارد.