شاخص S&P 500

شاخص S&P 500 که مخفف عبارت Standard & Poor’s 500 است، یک شاخص موزون سرمایه بازار در ارتباط با 500 شرکت بزرگ آمریکا به حساب می آید. این شاخص به عنوان بهترین معیار بازارهای سهام آمریکا که میزان سرمایه بالایی دارند شناخته شده است. شاخص های رایج دیگری نیز برای بازار سهام آمریکا وجود دارد که در این میان می توان به میانگین صنعتی دو جونز یا دو 30 و شاخص راسل 2000 و یا نزدک (Nasdaq) نیز اشاره نمود.

شاخص S & p 500 که 80 درصد از ارزش بازار سرمایه را در بر میگیرد فقط شامل آن دسته از شرکت های آمریکایی می شود که بیش از 5.3 میلیارد دلار ارزش داشته باشند و البته در یک دوره 4 ساله سودآوری داشته باشند. همانطور که از نام این شاخص بر می آید 500 سهام بازار نیویورک و نزدک در زیر گروه این شاخص قرار می گیرند که می تواند به اپل و مایکروسافت اشاره کرد.

فرمول و محاسبه وزن برای S&P 500

S&P 500 از روش سرمایه موزون بازار استفاده می کند و این کار با اختصاص دادن درصد بالاتری به شرکت های دارای بیشترین سرمایه در بازار انجام می شود.

وزن شرکت در S&P = سرمایه شرکت در بازار تقسیم بر کل سرمایه بازار

تعیین وزن هر جزئی از S&P 500 با جمع زدن کل سرمایه بازار برای شاخص آغاز می شود.

1 – ابتدا باید کل سرمایه بازار برای شاخص را با جمع زدن تمام سرمایه های هر یک از شرکت ها محاسبه کرد.

2 – وزن هر شرکت در شاخص با محاسبه سرمایه شرکت در بازار و تقسیم آن بر کل سرمایه بازار آن شاخص اندازه گیری می شود.

3 – شما می توانید سرمایه یک شرکت را با مشخص کردن قیمت هر سهم و ضرب نمودن آن در تعداد کل سهام شرکت به دست آورید.

4 – خوشبختانه کل سرمایه بازار  S&P و همینطور سرمایه هر یک از شرکت ها به صورت مکرر در وبسایت های مالی قرار میگیرد و از همین رو سرمایه گذاران نیازی به محاسبه ی آنها ندارند.

نکات کلیدی

• شاخص S&P 500 شاخص موزون سرمایه بازار 500 مورد از بزرگترین شرکت های آمریکاست.  
• S&P یک شاخص شناور موزون است، یعنی سرمایه شرکت در بازار با تعداد سهام موجود برای تجارت عموم تغییر می کند.
• این شاخص به عنوان بهترین معیار برای شرکت های سهامی دارای سرمایه بالا در آمریکا شناخته شده است. در نتیجه صندوق های زیادی برای پیروی از عملکرد S&P طراحی شده است.

تفاوت شاخص S&P 500 با سایر شاخص ها

تفاوت S&P 500 با DJIA (میانگین صنعتی دو جونز)

شاخصS&P به خاطر عمق و وسعتی که دارد بیشتر مورد توجه موسسات سرمایه گذاری است و این در حالیست که میانگین صنعتی دو جونز از قدیم معیار سرمایه گذارهای جزئی بازار سهام آمریکا بوده است. موسسات سرمایه گذای S&P 500 را شاخصی کامل تر برای بازار سهام می دانند چراکه سهام بیشتری را در بخش های بیشتری شامل می شود (500 در برابر 30).

علاوه بر این S&P 500 از روش سرمایه موزون بازار استفاده می کند و درصد بیشتری را به شرکت های دارای سرمایه بیشتر اختصاص می دهد اما دو جنوز یک شاخص موزون – قیمتی است که وزن بیشتری را به شرکت هایی می دهد که قیمت سهامشان بالاتر باشد. در میان شاخص های آمریکا، استفاده از ساختار سرمایه موزون بازار نسبت به روش موزون – قیمتی رایج تر است.

تفاوت شاخص S&P با راسل

S&P 500 عضوی از مجوعه شاخص های ساخته شده توسط شرکت استاندارد و پور است. مجموعه شاخص های شرکت استاندارد و پور همانند خانواده شاخص های راسل هر دو شاخص هایی قابل سرمایه گذاری و از دسته شاخص های سرمایه موزون بازار هستند.  

با این وجود دو تفاوت ساختاری عمده میان این دو خانواده وجود دارد. اول اینکه شرکت استاندارد و پور شرکت های جز را از طریق یک کمیته انتخاب می کند اما شاخص های راسل یک فرمول را برای افزدون شرکت ها به شاخص خود به کار می برند. مورد دوم هم این است که هیچ گونه همپوشانی اسمی در شاخص های سبکی S&P وجود ندارد (از  نظر رشد و ارزش) اما راسل یک شرکت را هم در شاخص رشد قرار می دهد و هم در شاخص ارزش.

سایر شاخص های S&P

S&P 500 تنها یک عضو از خانواده جهانی 1200 عضوی است. می توان از شاخص های مهم دیگر به S&P MidCap 400 اشاره کرد که طیفی از شرکت های دارای سرمایه ای متوسط را در خود جای داده و یا S&P SmallCap 600 که شرکت های کم سرمایه را در آن قرار دارند. از ترکیب این سه مورد شاخص سرمایه کل شرکت های آمریکا به وجود می آید که به آن S&P Composite 1500 گفته می شود.

مقایسه S&P 500 با صندوق ونگارد 500

صندوق شاخص ونگارد 500 از عملکرد بازده و قیمت شاخص S&P 500 پیروی می کند و این کار با سرمایه گذاری کل دارایی های خالصش در سهام تشکیل دهنده شاخص و حفظ هر یک از اجزای شاخص با وزنی تقریبا مشابه با شاخص S&P انجام می شود. با وجود چنین شرایطی این صندوق تفاوت زیادی با S&P ندارد و برای تقلید از آن طراحی شده است.

 S&P 500 یک شاخص است اما کسانی که می خواهند در شرکت های تشکیل دهنده S&P سرمایه گذاری کنند باید پول خود را در یک صندوق مثل ونگارد 500 که از این شاخص پیروی می کند سرمایه گذاری کنند.

محدودیت های شاخص S&P 500

یکی از محدودیت های شاخص S&P و سایر شاخص های موزون سرمایه بازار زمانی به چشم می آید که سهام موجود در شاخص ارزشی بیش از حد پیدا می کنند یعنی از گواهی اصلی گران تر می شوند. اگر سهامی دارای وزن بالایی در شاخص باشد و ارزش آن بیش از اندازه بالا برود، این سهام سبب تورمی کلی در ارزش و قیمت شاخص می شود.

سرمایه بازار رو به رشد یک شرکت لزوما نشان دهنده توسعه آن شرکت نیست بلکه نشان دهنده ی افزایش ارزش سهام به نسبت سهام ممتاز آن شرکت است که در دست سهام دارن قرار دارد. در نتیجه شاخص های وزنی برابر که در آنها نوسانات قیمت سهام هر شرکت اندازه ای برابر با دیگر شرکت ها بر شاخص دارد به شکلی روز افزون مورد توجه سرمایه گذاران قرار گرفته اند.

مثالی از سرمایه بازار S&P 500

برای درک نحوه اثرگذاری سهام بر شاخص S&P، ابتدا باید وزن بازار محسابه شود که این کار با تقسیم سرمایه بازار هر شرکت بر سرمایه کل بازار شاخص انجام می شود. در ادامه مثالی از وزن شاخص شرکت اپل را مشاهده می کنید:

• تعداد سهام شرکت اپل در سه ماهه چهارم سال 2018 برابر با 4،801،589،000 عدد بوده و ارزش هر یک از آنها در آن زمان 148.26 دلار بوده است.
• سرمایه بازار شرکت اپل در آن زمان 711.9 میلیارد دلار بوده است ( یا به عبارتی 4،801،589،000 ضرب در 148.26)  . این مقدار به عنوان صورت کسر در محاسبه شاخص مد نظر قرار گرفته می شود.
• کل سرمایه بازار S&P 500 در آن زمان حدود 23 تریلیون دلار بود که برابر است با مجموع سرمایه بازار تمام سهام موجود در این شاخص.
• وزن شرکت اپل در این شاخص حدود 3% بود و این میزان با تقسیم 711.9 میلیادر دلار بر 23 تریلیون دلار محسابه می شود.

به طور کلی هرچه وزن یک شرکت بیشتر باشد، به ازای هر 1% تغییر در قیمت سهام اثری بیشتری بر شاخص ایجاد خواهد شد.