نئو (NEO) پلتفرم مبتنی بر بلاک چین و یک ارز رمزنگاری شده است که امکان توسعه دارایی های دیجیتال و استفاده از قراردادهای هوشمند را فراهم می کند. این پروژه در کشور چین و ابتدا در سال 2014 با عنوان AntShares عرضه شد. نئو از مکانیسم توافق (Delegated Byzantine Fault Tolerance (dBFT استفاده می کند و می تواند تا 10،000 تراکنش در ثانیه را پشتیبانی کند. توکن های NEO را می توان برای تولید توکن های GAS سرمایه گذاری کرد که به عنوان سوخت این پلتفرم محسوب می شود؛ یعنی جهت پرداخت کارمزد محاسبات یا توسعه قراردادهای هوشمند در شبکه NEO استفاده می شود. این پروژه توسط Da Hongfei تأسیس شد.
در مجموع 100 میلیون NEO عرضه شد که مالکیت زنجیره ای را نشان می دهد. طبق بیانیه انتشار نئو، این میزان عرضه ثابت است و افزایش نمی یابد. کوچکترین واحد این ارز دیجیتال 1 NEO است که نمی توان آنرا تقسیم کرد.
NEO Gas (نئو گاز) چیست و چگونه کار می کند؟
NEO Gas سکه دیگری با نماد اختصاری GAS است که بر روی پلتفرم نئو اجرا می شود. همانطور که گفتیم NEO قابل تقسیم نیست، بنابراین استفاده از آن برای پرداخت کارمزدها دشوار است. اما GAS قابل تقسیم است و به عنوان روش پرداخت جهت استفاده از قراردادهای هوشمند و معاملات استفاده می شود. کارمزدهای Gas به نمایندگان اعطا می شود؛ آنها کاربرانی هستند که معاملات را در Blockchain معتبر می کنند.
توکن های Gas با نرخ 8 GAS به ازای ساخت هر بلوک در Blockchain تولید می شوند. نرخ تولید به ازای هر 2 میلیون بلوک تولید شده، یک توکن کاهش می یابد. تقریباً در سال 2039، گردش گاز Gas به 100 میلیون میرسد و تولید آن متوقف خواهد شد.
GAS در زمان نگارش این مقاله حدود 29 دلار ارزش دارد و بر اساس حجم معاملات بازار با 278 میلیون دلار، در جایگاه 52 اُم بین ارزهای دیجیتالی قرار دارد.
پروتکل (Delegated Byzantine Fault Tolerance (dBFT چیست؟
پروتکل توافق جمعی استفاده شده در شبکه نئو، بر اساس تحمل خطای بیزانس عمل می کند؛ یک مسأله فرضی که در آن 9 ژنرال سعی می کنند با پیروی از رأی اکثریت، تصمیم گیری کنند که چگونه حمله به یک شهر را عملی کنند. این مسأله به وسیله اثبات کار و اثبات سهام در علوم رایانه ای مدل سازی و حل شده است. این سیستم از نمایندگان منتخب جامعه استفاده می کند. این نمایندگان با یکدیگر همکاری می کنند تا به توافق بیش از 66٪ در مورد وضعیت دفترکل توزیع شده دست یابند. در تصویر بالا، نمای گرافیکی از عملکرد این الگوریتم نشان داده شده است.
ویژگی های شبکه نئو (NEO)
علاوه بر قابلیت های پروتکل مرکزی، تیم توسعه دهنده Neo در حال اجرای تعدادی پروژه جانبی است که مزایای مختلفی را به اکوسیستم Neo می دهد:
- NeoX
NeoX اجازه می دهد تا معاملات فراتر از Blockchain اجرا شوند. پروتکل های مشابه شامل قراردادهای هوشمندی هستند که به منظور تأمین منابع مالی در یک Blockchain و دسترسی به وجوه در یک زنجیره جایگزین، ایجاد می شوند. - NeoFS
NeoFS اجازه می دهد فایل های بزرگ تقسیم شده و در سراسر شبکه توزیع شوند. کاربران می توانند میزان مطمئن بودن فایلها را مشخص کنند. فایل هایی با قابلیت اطمینان کم می توانند با حداقل هزینه ذخیره و بازیابی شوند. با پرداخت کارمزد بالاتر، داده ها را می توان در گره های قابل اطمینان ذخیره کرد. - NeoQS
کامپیوترهای کوانتومی امنیت تکنیک های خاص رمزنگاری را تهدید می کنند. Neo از مکانیزم رمزنگاری مبتنی بر شبکه استفاده می کند که آن را (NeoQS (Safe Quantum Safe می نامد و از لحاظ نظری به حملات رایانه های کوانتومی مقاوم است. به احتمال زیاد، محاسبات کوانتومی در آینده نزدیک سیستم های رمزنگاری را تحت تأثیر قرار می دهد.
نئو (NEO) در مقایسه با اتریوم (Ethereum)
در مفهوم، Neo یک اکوسیستم قراردادهای هوشمند (شبیه به اتریوم) است. این قابلیت اجازه می دهد تا کاربران بطور خودکار به ذخیره سازی و تبادل دارایی های دیجیتال بپردازند. به منظور رقابت برای پیاده سازی قراردادهای هوشمندانه تر، نئو از یک تکنولوژی در حال توسعه بهره می برد که با همکاری مقامات چینی جهت ایجاد “اقتصاد هوشمند” پدید آمده است.
اتریوم در حال حاضر در زبان Solidity کدنویسی شده که یک زبان کاربر پسند نیست. Neo اجازه می دهد تا قراردادهای هوشمند در زبان های محبوب مانند #C و جاوا کدنویسی شوند. مزیت داشتن زبان های برنامه نویسی کاربر دوستانه این است که به کاربران اجازه می دهد تا با Blockchain نئو ارتباط برقرار کنند.
اتریوم در حال حاضر از الگوریتم Proof of Work (اثبات کار) استفاده می کند. اثبات کار یک راه برای محافظت از بلوک های عمومی است که در آن با کمک استخراج کنندگان، معاملات را تایید می کنند و برای کارشان به آنها پاداش می دهند. هدف اتریوم این است که در سال جاری با تغییر الگوریتم خود به اثبات سهام (PoS)، مسائل مربوط به مقیاس پذیری را حل نماید. اثبات سهام مسائل مربوط به مقیاس پذیری را با کاهش مصرف انرژی، آسیب پذیری و تمرکز حل می کند. اما NEO از الگوریتم تحمل خطای بیزانس از طریق نمایندگان استفاده می کند که مشکلی برای مقیاس پذیری ندارد.
ارزش نئو (NEO) در گذر زمان
NEO با افزایش ارزش 12 درصدی پس از جریان بزرگ فروش ارزهای رمزنگاری شده مواجه شد. این نوسانات قوی باعث شد NEO به رقابت با لایت کوین بپردازد و عنوان ششمین ارز دیجیتالی را به لحاظ حجم معاملات بازار بدست آورد. سکه GAS نیز از نوسانات قابل توجهی برخوردار بوده است. هر دو سکه اخیراً در مرکز توجه قرار گرفته اند و توسعه دهندگان در کنفرانس ها راجع به آنها مقالاتی منتشر می نمایند. هر دو آلت کوین دارای یک تیم بازاریابی قوی هستند و احتمال افزایش قیمت آنها در آینده ای نزدیک وجود دارد.
قیمت NEO در زمان نگارش این مقاله تقریباً 75 دلار است و بر اساس حجم معاملات بازار با 4.9 میلیارد دلار، در جایگاه هشتم در میان ارزهای دیجیتالی قرار دارد.
برای آگاهی از آخرین نوشته ها، خبر ها و تحلیل های کوتاه به کانال تلگرام پی98 بپیوندید.
امسال نئو هم مانند اتریوم جای پیشرفت بسیاری داره. آینده تجارت در دست قرارداد های هوشمنده
یک برنامه نویس میاد ی ارز مجازی درست می کنه که حجم سرمایه اش چند میلیارد دلاره!؟ واقعا عجیبه!