مردی که صاحب گران ترین NFT جهان است | نگاهی به ذهن و انگیزه خریدار ان اف تی 69.3 میلیون دلاری

نام Vignesh Sundaresan ممکن است هنوز نام آشنایی نباشد. با این حال، این کارآفرین سریالی با نام مستعاری که مطمئناً آن را شنیده، در صنعت کریپتو جای خود را نشان داده است – Metakovan.

تقریباً یک سال پیش، ساندرسان گران ترین توکن NFT جهان و سومین قطعه گران قیمت فروخته شده توسط یک هنرمند زنده را خرید. خرید 69.3 میلیون دلاری او از «Everydays: The First 500 Days» بیپل، صنعت را شوکه کرد و حداقل تا حدی بر انتقال NFT ها به جریان اصلی و محبوبیت این دارایی ها تاثیرگذار بود.

در حالی که هویت متاکوان، نام مستعار پشت خرید، به سرعت فاش شد، انگیزه پشت خرید تا حد زیادی ناشناخته باقی ماند. در روزهای پس از خرید تاریخی، ساندارسان توضیح داد که بخشی از انگیزه او برای خرید آثار بیپل (نام هنرمند) این بود که به سرخپوستان و رنگین پوستان نشان دهد که می توانند حامی هنر شوند.

با این حال عوامل دیگری نیز دخیل بودند.

Sundaresan در مصاحبه ای با CryptoSlate گفت که خرید را به عنوان یک سرمایه گذاری برای خود می بیند زیرا احساس می کند که در حال ساختن تاریخ است.

من خوشحالم که بخشی از دلیل شناخته شدن NFT ها در سراسر جهان هستم. به این صورت به سیستمی که خیلی چیزها را به من ارائه کرد، دین خود را پس داده ام.

ثروتی که Sundaresan در صنعت کریپتو به دست آورده تا حد زیادی ناشناخته باقی مانده است. او خاطرنشان می کند که فقط روی پروژه هایی سرمایه گذاری می کند که به آنها اعتقاد دارد و فقط به موفقیت پروژه علاقه مند است. 

🟧 اگر قصد آشنایی بیشتر با ان اف تی ها را دارید میتوانید مقاله کاربرد توکن های NFT را مطالعه کنید.

او اولین بار در سال 2013 با صنعت کریپتو درگیر شد، زمانی که به دنبال راه های جایگزین برای ارسال پول بود. بیت کوین که در آن زمان یک نوع جدید ارز نسبتا مبهم بود، خود را به عنوان یک راه حل عالی برای ایجاد پول قابل برنامه ریزی معرفی کرد.

پس از آن او صرافی Coins-e را تأسیس کرد. زمان‌بندی عالی بود – روند صعودی سال 2013، سال طلایی رمز ارزها، 14000 کاربر را در عرض شش ماه وارد صرافی کرد. تا تابستان سال بعد او صرافی را به قیمت 160000 دلار فروخت که به سرعت آن را در پروژه دیگری ریخت. او یکی از بنیانگذاران BitAccess، پروژه ای با پشتیبانی Y-Combinator بود که صدها دستگاه خودپرداز بیت کوین را در سراسر جهان نصب کرد.

تلاش او برای پروژه‌های امیدوارکننده او را در سال 2016 به سمت اتریوم سوق داد، زمانی که مقدار قابل توجهی پول در عرضه اولیه اتریوم سرمایه‌گذاری کرد.

من بیشتر به ایجاد و تأثیرگذاری بر جهان علاقه مند بودم و به فناوری وفادار بودم. هرگز فکر نمی‌کردم به 100 دلار برسد، چه برسد به 1000 دلار و بالاتر. من می خواستم بخشی از جامعه باشم. یادم می‌آید وقتی اتر 15 دلار بود جشن گرفتیم، زیرا فکر می‌کردیم اتریوم موفق شده است، نه به این دلیل که ثروتمند شدیم. این احساسی است که من هنوز دارم.

او بعداً خاطرنشان کرد که همین احساس به احتمال زیاد او را از فروش آثار بیپل که گران ترین NFT جهان است باز می دارد. فاکتور ارزش احساسی نیز وجود دارد – ساندارسان توضیح داد که داستان پشت کار بیپل همان چیزی بود که او را جذب کرد.

    او درباره کار Beeple که شامل 5000 تصویر است که 13 سال ساخت آن طول کشیده است، گفت:

این کار بود که بیش از مهارت یا استعداد یا پتانسیل هنری مرا جذب کرد.” این موضوع با من صحبت کرد زیرا دقیقا 13 سال پیش من هیچ پولی نداشتم. من شروع به برنامه نویسی کردم، بنابراین احساس کردم که شبیه به سفر من است – از هیچ شروع کردم و به دلیل کار سخت با چیزی زیبا پایان یافتم. من از این اثر بیشتر از عمق هنری یا هر چیز دیگری قدردانی میکنم.

🟧 اگر قصد سرمایه گذاری در ان اف تی ها را دارید توصیه می شود مقاله بهترین توکن های NFT برای سرمایه گذاری در سال 2022 را مطالعه کنید.

آینده NFT ها روشن و هیجان انگیز است

جدای از ثروت بسیار زیاد، ظهور NFT ها نیز شکافی بین سرمایه گذاران آن ایجاد کرده است. فضای NFT که ابتدا توسط جامعه ای نزدیک از دنیای هنر زندگی می کرد، اکنون میزبان طیف گسترده ای از سرمایه گذاران است که اکثر آنها توکن های ان اف تی را به عنوان یک گودال بی انتها از پول می بینند.

این یک دسته کاملاً جدید از پروژه های NFT ایجاد کرده است – پروژه های تبلیغاتی – که شاهد فروش NFT های منفرد به قیمت ده ها میلیون دلار و میلیاردها حجم معاملات بودند. این نوع پروژه‌های NFT معمولاً به رسانه‌های اصلی راه پیدا می‌کنند، زیرا اخبار مربوط به تصاویر پروفایل توییتر پیکسلی که به قیمت ۲۳ میلیون دلار فروخته می‌شوند، بیشترین توجه را به خود جلب می‌کنند.

Sundaresan می‌گوید این توجه برای اکوسیستم NFT گسترده‌تر سودی ندارد. در عوض، آنها تصویری از انحصار را ترسیم می‌کنند و فضا را طوری جلوه می‌دهند که فقط برای ثروتمندترین‌ها در نظر گرفته شده است، برخلاف چیزی که این صنعت مطرح می‌کند.

من طرفدار کریپتوپانک ها، میمون های کسل و سایر پروژه های برای عکس پروفایل نیستم. من دیگر نمی خواهم بخشی از باشگاه های انحصاری باشم. در عوض، من می‌خواهم بخشی از باشگاه‌های فراگیر باشم و افراد بیشتری را وارد کنم و سیستمی ایجاد کنم که در آن دور هم جمع شوند و از چیزی قدردانی کنند. بنابراین من شخصاً از آنها دوری کردم.

این بدان معنا نیست که این توکن ها در بازار  وجود ندارند و یا میتوان چنین پروژه هایی را نادیده گرفت. با این حال، خود پروژه‌ها به احتمال زیاد تا زمستان رمزنگاری دیگری دوام نمی‌آورند.

    روندهایی وجود خواهد داشت، و آنها خواهند رفت، و گرایش های دیگری پدید خواهند آمد. من فکر می کنم پروژه هایی با توزیع ناعادلانه دائمی نیستند و هیچ کس نمی تواند جلوی پروژه های جدید و بهتر را که رایج تر می شوند، بگیرد. من به جایگزینی برای پروژه های عکس پروفایل علاقه مند هستم.

ساندارسن علیرغم تلاش برای انجام پروژه‌های امیدوارکننده، ادعا می‌کند که حتی او نیز از FOMO یا ترس از دست دادن فرصت ها  مصون نیست.

شما نمی توانید از فومو اجتناب کنید، حتی اگر همه چیز در جهان داشته باشید. FOMO یک حالت ذهنی است.

هر چند ترس از دست دادن به سرعت برطرف می شود. او خاطرنشان می کند که هر زمان که به پولی که در یک پروژه تبلیغاتی به دست می آید حسادت می کند، سعی می کند ببیند که پروژه چند سال دیگر به کجا خواهد رسید.

او توضیح داد:

و اگر به آن اعتقاد نداشته باشم، اصلا برای آن ناراحت نمی شوم. برای مثال، من هرگز کاردانو یا سولانو را لمس نکردم، زیرا با توزیع توکن آنها موافق نیستم. و ممکن است احساس کنم “اوه، مرد، اگر خرید می کردم، آن پول را به دست می آوردم”، اما آن وقت اصولم را فراموش می کردم.

اصول او بیان می کند که همه چیز در صنعت کریپتو نباید به عنوان یک سرمایه گذاری در نظر گرفته شود – به خصوص درباره NFT. او گفت که روند خرید NFTها برای کسب درآمد از آنها به زودی تغییر خواهد کرد، زیرا صنعت شروع به افزودن ابزارهای بیشتر به آنها می کند. مردم هنر را در NFT های خود به روش های جدید بسیاری تجربه خواهند کرد، زیرا طبقه دارایی از کیف پول ها دور می شود و بیشتر با دنیای واقعی در هم می آمیزد.

تبدیل شدن به بخش بزرگ‌تری از دنیای واقعی مجموعه‌ای کاملاً جدید از مشکلات را به همراه خواهد داشت، که بزرگترین آنها مقررات است. با این حال، Sundaresan معتقد است که هر گونه تلاش برای تنظیم و قانونگذاری دنیای NFT مجازی، دست کم بیهوده خواهد بود. سرعت توسعه سریعی که همه ما در صنعت کریپتو به آن عادت کرده‌ایم به این معنی است که برای دولت‌ها و تنظیم‌کننده‌ها غیرممکن خواهد بود که به آن برسند.

    سه سال طول می کشد تا رگولاتورها یک قانون را به اجرا بگذارند و تا آن زمان، جامعه کریپتو کار دیگری را انجام خواهد داد. ممنوع کردن چیزی که متوجه نمی شوید اشتباه است. وقتی سیاستمداران چگونگی تنظیم NFT ها را بیابند، چیز دیگری پیش خواهد آمد. و من هیچ ایده ای ندارم که قرار است بعدی چیست. مقررات همیشه از نوآوری عقب مانده است، و من فکر می کنم این بخشی از طراحی است.”

منبع: کریپتو اسلیت