واژه های ارز دیجیتال ، رمز ارز و توکن مواردی هستند که کاربران تازه وارد به این عرصه معمولا آن ها را با هم یکی می دانند یا حداقل نمی دانند که تقاوت بین این سه مفهوم که کاملا با یکدیگر متفاوت هستند، چیست.
بین هر سه این مفاهیم تفاوت هایی وجود دارد. لازم است بدانید که ارز دیجیتال و ارز مجازی یک مفهوم دارند و از هم جدا نیستند.
برای نمونه، هنگامی که کمپانی JPMorgan Chase کوین خود را به نام JPM Coin عرضه کرد، آن را به عنوان یک “کوین دیجیتال” معرفی کرد، در حالی که پروژه لیبرا فیسبوک به عنوان یک “رمز ارز” معرفی شد ولی با این حال متخصصان حوزه سیستم های نامتمرکز این دو پروژه را نه رمز ارز بلکه پول مجازی یا ارز دیجیتال می دانند چرا که توسط سازمان هایی اداره می شوند، پس متمرکز هستند.
اما شوربختانه قضیه خیلی ساده نیست چرا که اگر چه ایده اصلی پشت رمز ارز ها، نامتمرکز بودنشان است ولی برخی از آن ها می توانند متمرکز هم باشند.
بنابراین رمز ارز یک ارز مجازی یا دیجیتال است که بر پایه رمزنگاری ساخته شده و آن را به شدت ایمن و غیر قابل نفوذ می کند. اکثر رمز ارز ها برپایه فناوری بلاک چین کار می کنند؛ یک دفتر کل توزیع شده که توسط شبکه ای نامتمرکز از کامپیوتر ها مورد استفاده قرار می گیرد؛ ولی رمز ارز های مستقل از بلاک چین هم وجود دارند. برای مثال Digicash یکی از شکل های اولیه پرداخت های الکترونیکی رمزنگاری شده که اوایل دهه 1990 عرضه شده از بلاک چین استفاده نمی کرد.
کوین های دیجیتالی که مخصوص بلاک چین های خودشان هستند، مانند بیت کوین، مونرو و اتر همگی نمونه ای از کوین های رمزارز هستند ولی چه اشتراکی با هم دارند؟ همه آن ها بر روی دفتر کل مستقل خودشان کار می کنند، بیت کوین بر روی بلاک چین بیت کوین، اتریوم روی بلاک چین اتریوم و مونرو هم بر روی بلاک چین مونرو و به همین ترتیب. همه آن ها را می توانید ارسال کنید، دریافت کنید یا استخراج کنید. همانطور که از نام آنها هم پیداست، کوین باید تمامی مزایای یک پول را دارا باشد. بنابراین از کوین های رمزارز می بایست بتوانید درست مثل اسکناس برای پرداخت هزینه ها استفاده کنید. اما استثنایی هم وجود دارد؛ برای مثال اگر چه اتر همه ویژگی های یک کوین را داراست ولی نقشی بیشتر از آن را بازی می کند .
هدف توکن ها متفاوت از کوین است؛ اگر چه از توکن می توان به عنوان روشی برای پرداخت هم استفاده کرد.
بسیاری از توکن ها ساخته می شوند تا در اپلیکیشن های نامتمرکز (DApps) و شبکه آن ها مورد استفاده قرار بگیرد.
ارز دیجیتال عبارتی است که برای توصیف تمامی اشکال الکترونیکی پول از آن استفاده می شود.
بنابراین توکن ها، کوین ها و ارز های مجازی همه ارز دیجیتال به حساب می آیند.
تفاوتی که در اینجا وجود دارد این است که امکان چاپ ارز مجازی توسط بانک وجود ندارد و به همین دلیل هم نوسان قیمت دارد. در این صورت رمز ارز ها کاملا جدای از ارز مجازی است و نباید با یکدیگر اشتباه بگیرید.
برای آگاهی از آخرین نوشته ها، خبر ها و تحلیل های کوتاه به کانال تلگرام پی98 بپیوندید.
